یک

چون او متفکر است و حرف‌های متفکرانه می‌زند و ممکن است فکر ما را مشغول کند و خدای‌ناکرده به کار بیاندازد و ما هم شروع به فکر کردن کنیم و فکر کردن هم درد دارد.

دو

چون شنیده‌ایم که او در انقلاب فرهنگی و تعطیلی و اخراج اساتید از دانشگاه‌ها دست داشته و اصلاً هم نمی‌خواهیم جواب او را به این اتهام بدانیم.

سه

چون وقتی کسی در انقلاب فرهنگی دست داشته باید خودمان را تنبیه کنیم و از نتیجه‌ی فکرهای بعدی او محروم شویم.

چهار

چون ممکن است با شنیدن سخنان و خواندن آثار او، خیال کنیم که درباره‌ی آزادی‌خواهی و دین‌داری برداشت‌های دیگری هم غیر از برداشت ما (که مسلماً درست هم هست) وجود دارد.

پنج

چون با دلیل حرف می‌زند و اگر تن به شنیدنشان بدهیم، اثبات این که ما قطعاً درست می‌گوییم سخت می‌شود.

شش

چون هر کس از ما تندتر برود افراط‌کار است و هر کس از ما یواش‌تر بیاید تفریط‌کار است و ما از خوش حادثه درست‌ترین هستیم و وقت خودمان را نباید با افکار یواش‌تر و تندتر هدر دهیم.

هفت

چون ما به آزادی عقیده اعتقاد داریم و از آن استقبال می‌کنیم، به شرطی که همان عقیده‌ی خودمان باشد.

هشت

چون مدت‌هاست که ژست عالمانه گرفته‌ایم و به خوانندگان تفکرات او برچسب ساده‌لوحی و فریب‌خوردگی زده‌ایم و حالا نمی‌شود یکهویی همان کار را خودمان بکنیم.

نه

چون این روزها مد است که همه‌چیز را مسخره کنیم و وقتی کارمان به همین راحتی راه می‌افتد، چه کاری است که بنشینیم هی به مغزمان فشار بیاوریم و تازه فحش هم بخوریم که «روشنفکر» هستیم؟

∴